19.03.2013, 04:04

Dur Yolcu

 Yazmayı düşünürken bile gözyaşlarıma hâkim olamıyorum.

Evet, bir zafer var ortada; benim sevinmem gerekiyor, sevinç çığlıkları atmam gerekiyor. İnanın, o zaferin yaşandığı yere gidene kadar hep bunu yaptım.

Her yıl Mart'ın 18'i gelince kutlamalarda muhakkak görev alır, o coşkuyu yaratabilmek için çeşitli Çanakkale Destanlarınıhaykırırdım, dost düşman duysun da Çanakkale'nin geçilemeyeceğini öğrensin diye.

“Şu Boğaz harbi nedir? Var mı ki dünyâda eşi? 
En kesif orduların yükleniyor dördü beşi...”(Çanakkale Şehitlerine, Mehmet Akif ERSOY)

Hatta bununla ilgili şiir yarışmalarından kazandığım birçok ödülüm var. Bir de bunlarla övünürdüm. Ta ki...

Bir gece yarısı yolculuk başlar. Otobüs eğlenceleri, şakaları yol boyunca sürer. Hocalarımızdan biri: “Ben sizi dönerken göreceğim.” der. 

Bizim verdiğimiz cevaplar ise, aklımızca, hocayla dalga geçercesine...

Ve sabaha karşı ezan sesiyle Çanakkale'ye gireriz. İşte o an bende bir şeyler olmaya başladı. Yüzüm birden düştü, nedenini bilmeden sessizleştim. Etrafıma bakındım, herkes aynı haldeydi. Ne oluyordu bize, bir anlam veremedim. 

Biz zafer topraklarımıza gelmiştik.

Düşmanı, geldikleri gibi göndermiştik.

Yedi düvele destanımızı yazdırmıştık.

Peki, bunlar olmuşken biz niye sessizleşmiştik?

Ben niye kötüydüm, sessizdim?

Neyse, biz bir yerlerde kahvaltı yaptık ve feribot sıramızı bekliyorduk.

Birden annemin uyarısı aklıma geldi:

“Şehitliklere varmadan önce abdest al” demişti. Ben de arkadaşlara da söyledim ve abdestimizi aldık ve feribotun olduğu yere gittik. Feribot sıramız gelmiş, hocalar bizi bekliyordu.

Feribota bir koşuşturmayla bindik. Bir an yine Çanakkale'de olduğumuzu unutarak birbirimizle şakalaşıyorduk. Fotoğraf çekinmeye çalışıyorduk. Birden, bembeyaz bir yazıyla karşı karşıya geldim:

DUR YOLCU

Dur yolcu, bilmeden gelip bastığın,
Bu toprak, bir devrin battığı yerdir.

İşte o an her şeyin farkına vardım. Ben artık nerede olduğumu, kim olduğumu unutmuştum. Ve gözyaşlarıma hâkim olamıyordum. Ben o yazıya dalmış ağlarken Coğrafya öğretmenimiz yanıma geldi: “Daha dur kızım, bu gözyaşlarını sonraya sakla.” dedi.

Ve biz Gelibolu tarafına geçmiştik bile. Daha sonra Kilitbahir'e geldik. Otobüsten iner inmez Coğrafya Hocamın yanına gitmiştim. Çünkü o defalarca Çanakkale'ye gelmiş, her yeri biliyordu.

Kilitbahir'den yüzerek geçenleri anlattı. Çok şaşırdım. Yüzülmesi imkânsızdı, yorulurdu insan.

Seyit Onbaşı, Şahindere Şehitliği, Morto Koyu derken 253 000 Şehidimizi simgeleyen abidelerin en görkemlisi olan Çanakkale Şehitleri Abidesi'nin olduğu yere gelmiştik. Gözlerime inanamadığım bir tablonun karşısındaydım. Yüzlerce mezar taşı yerdeydi. Şehir ve isimleri yazıyordu, mezar taşlarının üzerinde...

Ağlayarak her birine Fatiha göndermeye çalışıyordum, bir taraftan da Ermenekli bir şehit var mı, diye arıyordum.

Ve bir Ermenek yazısı gördüm. Üzerinde Hüseyin yazıyordu. Elimde olmadan çöktüm başına hem ağladım hem dua ettim. İçimden birçok şey düşündüm, söyledim; ama neydi onlar, diye sorsanız, hiçbirini hatırlamıyorum. Ermenek'ten yola çıkarken herkes bir güzel tembihlemişti: “Herkese bizden de selam söyleyin” demişlerdi. Birer birer selamlarını getirdiğimi söyledim...

Ben duamı ederken arkadaşlardan biri de ben hiç fotoğraf çekinmiyorum diye benim fotoğrafımı çekmiş. Hala o fotoğrafa doya doya bakamam...

Abide gerçekten birçok şeyi haykırıyordu. Göğe yükselişi, içindeki AY YILDIZI, denizle bütünleşmesi...

Tıpkı Selam veren Asker duruşu!

Tıpkı elleri göğe uzanmış dua bekleyen eller gibiydi!

Abide'nin yanına vardığınızda sizi öyle bir rüzgâr karşılıyor ki anlatamam. Vuruyor hançeri göğsünüze, göğsünüze...

Derken binlerce şehidimi orada bırakıp Seddülbahir, Yahya Çavuş Şehitliği ve Anıtı, Kabatepe Müzesi, Anzak Koyu, 57. Alay Şehitliği ve oradan da Conkbayırı'na geldik. Conkbayırı'nda siperleri gördüm. Düşmanla savaştıkları mevzileri gördüm ve bir kez daha yıkıldım. Çok yakındı, bu kadar yakından savaşılır mıydı?

Şöyle bir menkıbe anlatmıştı, hocam orada: “Gündüzleri savaşan askerlerimiz akşamları kendilerine gelmek için bağlama çalıp, Türkü söylerlerdi. Bu müzikleri duyan Anzak askerleri de çok yakın bir mevzi olduğu için onlarda dinleyip eğlenirlerdi. Bir kaç gün bu eğlence devam etti. Ve bir gece müzik sesi kesildi. Anzak askerleri buna şaşırır, herhalde yoruldular diyerek, onlar da dinlenmeye geçerler. Diğer gece yine müzik sesi gelmeyince merak ederler. Ve bir kâğıda bunun nedenini öğrenmek için taşa sarılı kâğıdı Türk cephesine fırlatırlar. Yazıyı okuyan askerlerimiz kâğıdın arkasına cevabı yazarak diğer tarafa tekrar fırlatırlar. Düşman kağıdı elini alır ve okur: Geçen gün o müzik çalan askeri Şehit ettiniz!...”

Ve daha nicelerini…

Ruhları şâd olsun…

Mekânları Cennet olsun…

Daha da anlatmak isterdim; fakat ben ne kadar anlatsam da boş. Çünkü herkesin bu duyguları hatta daha da fazlasını orada hissedeceğine eminim. 

Bana üç defa gitmek nasip oldu. Elimde olsa, sürekli gitmek isterim. Allah’ım herkese gidip görmeyi nasip etsin.

Gittiğinizde benden de selam söylemeyi unutmayın!

Allah’a emanet olun…

Saygılar…
#Dur #Yolcu
Yazarın Önceki Makalesi Yazarın Sonraki Makalesi
HİÇ BİR ŞEY İÇİN GEÇ DEĞİLDİR...
02 Nisan 2012
Dokuz Işık’ın İlk Işımaları
19 Mart 2013
Yorumlar (0)
15
açık
Puan Durumu
Takımlar O P
1. Galatasaray 36 99
2. Fenerbahçe 36 93
3. Trabzonspor 36 61
4. Başakşehir 36 58
5. Beşiktaş 36 55
6. Kasımpasa 36 52
7. Alanyaspor 36 50
8. Rizespor 36 49
9. Sivasspor 36 48
10. Antalyaspor 36 45
11. A.Demirspor 36 44
12. Samsunspor 36 42
13. Kayserispor 36 41
14. Konyaspor 36 40
15. Ankaragücü 36 39
16. Gaziantep FK 36 38
17. Hatayspor 36 37
18. Karagümrük 36 37
19. Pendikspor 36 36
20. İstanbulspor 36 16
Takımlar O P
1. Eyüpspor 34 75
2. Göztepe 34 70
3. Sakaryaspor 34 60
4. Bodrumspor 34 57
5. Ahlatçı Çorum FK 34 56
6. Kocaelispor 34 55
7. Boluspor 34 53
8. Gençlerbirliği 34 51
9. Bandırmaspor 34 50
10. Erzurumspor 34 44
11. Ümraniye 34 43
12. Manisa FK 34 40
13. Keçiörengücü 34 40
14. Adanaspor 34 39
15. Şanlıurfaspor 34 38
16. Tuzlaspor 34 38
17. Altay 34 10
18. Giresunspor 34 7
Takımlar O P
1. M.City 37 88
2. Arsenal 37 86
3. Liverpool 37 79
4. Aston Villa 37 68
5. Tottenham 37 63
6. Chelsea 37 60
7. Newcastle 37 57
8. M. United 37 57
9. West Ham United 37 52
10. Brighton 37 48
11. Bournemouth 37 48
12. Crystal Palace 37 46
13. Wolves 37 46
14. Fulham 37 44
15. Everton 37 40
16. Brentford 37 39
17. Nottingham Forest 37 29
18. Luton Town 37 26
19. Burnley 37 24
20. Sheffield United 37 16
Takımlar O P
1. Real Madrid 36 93
2. Barcelona 36 79
3. Girona 36 75
4. Atletico Madrid 36 73
5. Athletic Bilbao 36 62
6. Real Sociedad 36 57
7. Real Betis 36 56
8. Villarreal 36 51
9. Valencia 36 48
10. Getafe 36 43
11. Deportivo Alaves 36 42
12. Sevilla 36 41
13. Osasuna 36 41
14. Las Palmas 36 38
15. Rayo Vallecano 36 38
16. Celta Vigo 36 37
17. Mallorca 36 36
18. Cadiz 36 32
19. Granada 36 21
20. Almeria 36 17