13.11.2013, 05:13

Samimiyetsizlerin Atatürk’ü Anması...

Bu gün, bir nebze de olsa; rahat, huzurlu, güvenli ve mutlu bir hayat sürüyorsak, bunu Atatürk ve silah arkadaşlarının yaptığı “İstiklal Mücadelesi”ne ve devrimlere borçluyuz. Bundan sonra bizim yapacaklarımızın da çocuklarımızın ve torunlarımızın hayatını şekillendireceği gibi...

Atatürk, önce silahlı ondan sonra da siyasal bir mücadele vermeseydi, ne durumda olurduk? Bunu anlamak çok basittir. Kaybettiğimiz topraklarda Türkler, 2013 yılında nasıl yaşıyorlarsa, o halde olurduk.

Bunu öğrenmek için çok uzağa gitmeğe gerek yok. Yunanistan’da, Batı Trakya Türklerinin 2013 yılında çektiği zulüme, Bulgaristan Türklerinin çilesine, Makedonya – Kosova ve Romanya Türklerinin feryadlarına, Türk gibi görülen Boşnakların uğradığı soykırıma, Musul ve Kerkük’le andığımız Irak Türklerinin gözyaşlarına, Kıbrıs Türklerinin nasıl topyekün imha aşamasına getirildiğine, Rodos ve İstanköy’deki Türklerin ne durumda olduğuna, Suriye ve Lübnan’daki Türklerin gözlerindeki endişeye, Ermenilerin Karabağ’da yaptıklarına ve Güney Azerbaycan’ın esaretine bakmak yeterde artar bile! Çok uzaklara da gitmedik. Hemen yanıbaşımızdakileri örnekledik.

Biz yani Türkiye topraklarında adına “Türk Milleti” dediğimiz insan topluluğu, saydığımız çevredeki insanların 100 senedir çektiklerinin hiç birini, Atatürk ve silah arkadaşları sayesinde yaşamadık.

Sorunlarımız yok mu? Elbette var. Ancak bu sorunların varlığına rağmen Atatürk, bizim, onurlu ve gururlu yaşamamızı temin etti.

Bugünkü Türkiye’nin toprakları, 30 Ekim 1918 Mondros Mütarekesi’nden sonra işgal edildi. Bu işgal, 06 Ekim 1922’ye kadar sürdü. Yani dört yılı aşkın bir süre... Yüzbinlerce kadınımıza tecavüz edildi, yüzbinlerce insanımız çoluk çocuk, yaşlı, kadın, genç demeden katledildi, gayrimenkullerimize ve mallarımıza el konuldu, el konulamayanlar ise yakılıp yıkıldı.

Ben her zaman söylüyorum, Atatürk’ün sevgisini Türk Milleti’nin içinden söküp atamazsınız. Çünkü o hiç bir şey yapmadı ise bile, bizim için “namus”umuzu kurtarması yeterde artar. Bir tek bunun için bile, Atatürk sevgisi ve ona bağlılık ölmez...

Tabii ülkenin vatansever ve milliyetsever insanları olduğu kadar, azınlıkta olsalar, gafil ve hainleri de hep vardı. Bunlar Atatürk’ü tanımayan ve onun, ne yaptığını bilmeyen nesiller yetiştirdiler. İşte Atatürk’e ve aslında Türk Milletine düşmanlık derecesinde muhalif olan bu zihniyet, takkiye yaparak zaman zaman Türkiye’de ipleri de eline geçirmiştir. Ancak bunların iktidar olması, Türk Milleti’nin Atatürk’le bağını koparmasına yetmemiştir. En azından bu, 10 Kasım 2013’de bir kez daha, herkes tarafından görülmüştür.

Şimdi “sinekten yağ çıkarma” misali Atatürk’e muhalif ve düşman olanlar, uyduruk vesile ve toplantılarla Atatürk’ü anmaya çalışarak, Türk Milletini bir kez daha aldatırmıyım çabasındadırlar.

“Ne Mutlu Türküm Diyene”tabelalarını söküp indirenler, Türklükle mücadele içinde olanlar, Atatürk’ün adını ağzına almayanların; 10 Kasım’da Atatürk’ü anması ne kadar gariptir. Hele mevlidler tertip etmeleri, kadın milletvekilleri ve belediye başkanlarının ağlamaklı ifadeleri! Beyler, hanımlar siz kimi kandırıyorsunuz? Önemli olan Atatürk’ü öldüğü gün anmak değil Atatürk gibi yaşamaktır.

Atatürk gibi düşünüp ve yaşamayanların hakim olduğu bir 10 Kasım gününde İstanbul’un ortasında bir AVM’de, marka bir kafeteryada, tesettürlü ve başı açık bayanların bir arada oturduğu masının yanındaki masaya oturtulmamak ve nedenini sorduğumda, “nedeni yok” denilmesi, içinde bulunduğumuz samimiyetsizliğin bir göstergesidir. Hukuki mücadele başlattığım için şimdilik bunların ismini vermiyorum. Siz buna muhafazakâr ve demokrat dönemin, insan hakları ihlali mi? özgürlüklerin kısıtlanmasımı? laikliğin zedelenmesimi? Mahalle baskısı mı? ne derseniz deyiniz. Ama ülkemin içinde olduğu durum bu...

Ey Büyük Önder Atatürk! Açtığın yolda, gösterdiğin ülküde zerrece bir kırılma göstermeden, izini takip ederek yürüyeceğiz. Hem sahte ve çakma Atatürkçülere hem de arkandan timsahın gözyaşları gibi yaş dökenlere rağmen...

#Samimiyetsizlerin #Atatürk #ü #Anması

Yazarın Önceki Makalesi Yazarın Sonraki Makalesi

Takımlar	O	P
1. Galatasaray	36	99
2. Fenerbahçe	36	93
3. Trabzonspor	36	61
4. Başakşehir	36	58
5. Beşiktaş	36	55
6. Kasımpasa	36	52
7. Alanyaspor	36	50
8. Rizespor	36	49
9. Sivasspor	36	48
10. Antalyaspor	36	45
11. A.Demirspor	36	44
12. Samsunspor	36	42
13. Kayserispor	36	41
14. Konyaspor	36	40
15. Ankaragücü	36	39
16. Gaziantep FK	36	38
17. Hatayspor	36	37
18. Karagümrük	36	37
19. Pendikspor	36	36
20. İstanbulspor	36	16

Takımlar	O	P
1. Eyüpspor	34	75
2. Göztepe	34	70
3. Sakaryaspor	34	60
4. Bodrumspor	34	57
5. Ahlatçı Çorum FK	34	56
6. Kocaelispor	34	55
7. Boluspor	34	53
8. Gençlerbirliği	34	51
9. Bandırmaspor	34	50
10. Erzurumspor	34	44
11. Ümraniye	34	43
12. Manisa FK	34	40
13. Keçiörengücü	34	40
14. Adanaspor	34	39
15. Şanlıurfaspor	34	38
16. Tuzlaspor	34	38
17. Altay	34	10
18. Giresunspor	34	7

Takımlar	O	P
1. M.City	37	88
2. Arsenal	37	86
3. Liverpool	37	79
4. Aston Villa	37	68
5. Tottenham	37	63
6. Chelsea	37	60
7. Newcastle	37	57
8. M. United	37	57
9. West Ham United	37	52
10. Brighton	37	48
11. Bournemouth	37	48
12. Crystal Palace	37	46
13. Wolves	37	46
14. Fulham	37	44
15. Everton	37	40
16. Brentford	37	39
17. Nottingham Forest	37	29
18. Luton Town	37	26
19. Burnley	37	24
20. Sheffield United	37	16

Takımlar	O	P
1. Real Madrid	36	93
2. Barcelona	35	76
3. Girona	36	75
4. Atletico Madrid	36	73
5. Athletic Bilbao	36	62
6. Real Betis	35	55
7. Real Sociedad	35	54
8. Villarreal	36	51
9. Valencia	35	48
10. Getafe	36	43
11. Deportivo Alaves	36	42
12. Sevilla	36	41
13. Osasuna	36	41
14. Rayo Vallecano	36	38
15. Celta Vigo	36	37
16. Las Palmas	35	37
17. Mallorca	36	36
18. Cadiz	36	32
19. Granada	36	21
20. Almeria	35	17