28.03.2013, 02:42

Ülkücü Reddiyenin Oluşumu

Aksiyoner kimliğimiz ve mizacımıza nakşeden Tanrı yazgısı ruh retsiz ve şeksiz bizim varoluş beyanımızdır!.. Nakış nakış örgüleşen dünya tasavvurunda merkezi bir fikriyat (İdeolojik Türk Milliyetçiliği) ve onun çeperinde teşekkül eden paradigma (doktrin) Ülkücü sıfatlamanın anlaşılması adına bil-a kaydü şart olmazsa olmaz hakikattir!.. Ülkücü kabullenmeler ve referanslar muhakkak; tarih, toplum, töre ve şümullü psikolojik yapımızı esas kabul ederek; ikbale dönük sistematik, aklı tarik, seküler ve manevi yapının terakkisi ile sürdürülmesine taliktir… Bizi mobilize eden süreçler ve tarihi akis illaki yaratılış mucibinde ve hususi medeniyetimizin inkişafıyla izahatlaşır... Bu noktada ortaya çıkan yanılgı Türk öznesinden hareketle özneyi ve sıfatlanan olguları mütalaa eden tutucu disiplinlerinin hataları ve Türk Ülkücülüğünü okuma noktasındaki denge kaybıdır: Mantıksal hatalar, kavramların ve sosyal-budunsal yapımızın genetiğini bozmak üzere harekete geçen üç boyutlu düşmanları hedefe doğru ilerletmektedir.

A-) Batı düşünce sistematiğinden hareketle… (1-Batılı coğrafyalardan ve medeniyet havzalarında yaşanan sancılı süreçler ve sosyal-beşeri sıkıntılardan mülhem dönüşümler… 2- Grek-Roma felsefi kaidesine yaslanan; alt yapı unsurlarına karşı tezlenen fikir-felsefe hareketleri ve üst yapıya muhalif kritisizm; bunlar kısaca: Feodal düzen, kilise tahakkümü, batı düşünce sistemlerinin girdiği süreçler paralelinde derebeyliği, kral, kilise, sanayileşme dönemi burjuva oluşumu ve nihayetinde proleter sınıfsal mücadele…) Zikredilen önemli ve hayati meseleler batı medeniyetinin sistematik ve bütüncül kurgusudur, pratiğidir... Batı evrimi pozitivist, liberal, sosyalist ve Protestan vücuduyla kendini yeniden yenileyecektir... Batıda yaşanan tarihsel evrim bütün mazlum ve doğu halklarına (özelinde Türklüğe) karşı her çeşit saldırı ve tahakkümün manzaraya çıkış hali olmuştur. Muhakkak ki; yüzümüzün dönük olduğu ve asırları aşan ilişki-etkileşim süreçlerine bağlı, batıyla olan temasımız Türk formunun ve medeniyet-modernite anlayışımızı etkilemiştir ve az-çok bu etki sosyal, küresel vs etkiler nazarında hala sürmektedir...

Sorun bu noktadan alınarak değerlendirildiğinde; Tanzimat’la başlayan Osmanlı’nın batı karşısında ricatı önlemek; Mustafa Reşid’den, Ali-Fuat Paşalara kadar ortak bir metot, yön ve çare bulma arayışıdır... İmparatorluğun kan kaybetmesi, heterojen tebaa ve reaya tarihsel resimde kendisini bulmaktadır… Jön Türk akımıyla başlayan pratize batıya bakma ve ziyadesiyle (görmek) iştiyakı illaki devlet-i Ali’yi kurtarma derdidir.. haddizatında Sultan Abdülhamit yahut İttihat Terakki bu noktada farklı okunmayacaktır!.. İmparatorluğun dağılma-dağılış sürecinde adem-i merkeziyetçi yaklaşımdan kuva-i milliye hareketine; ittihat terakkiden Mustafa Suphi anlayışına kadar pek çok akımların mücadelesi görülecektir... Mustafa Kemal’in önderliğinde ortaya çıkan yeni onur (şerif mardin’in değimiyle) Cumhuriyet’i tesis eder. Milli mücadele (özellikle 1925) sonrası Kemalizm’in Cumhuriyet kadrosunun teorisini oluşturduğu ve çözümlediği mesele şudur: İslam ya da gayr-i Müslim unsurlar sonuçta çözülümü hızlandırmıştır; arap, ermeni, rum, arnavut.. din ya da Osmanlılık görüşü imparatorluğu tutunduramamış bilakis geri götürmüştür; saltanat-hilafet ve cahil bırakılan, (aydınlanmış) din telakkisinden mahrum Anadolu insanı sorunsal olarak değerlendirilmiştir... Süreç pozitivist ve batı fonksiyonelliğine dayanan, nihayetinde batıcı-devrimci algılayışla harekete geçen kadroların kahır ekseriyette reddiyeci ve reorganizeye dönük politikalarıyla şekle bürünecektir. Yeni bir onur kazanma ve yeni bir toplum yaratma amacına matuf çabaların köksüz ve orijinden mahrum yapay zorlamaları sosyo-kültürel doğal değişim süreçlerini felç etmiştir. Yeni hâkim görüşün 1930’lardan sonra oluşturduğu oligarklar ve bürokratik kadro yaşamayan bir Kemalizm dayatmasıyla buhranı tetikleyen unsurlar olarak tarihe geçecektir… Ayarı kaçan seküler reddiyeler ortaya şöyle bir manzara koyar: “ ..toplumun İslam’ı sağlıklı öğrenerek amel etmesi eftalken, bir din düşmanlığı algılaması...” “..cumhuriyeti kendince özümseyen buna karşı halkı terbiye ve güdülmeye indirgeyen bakış açısı…” “..milli-muhafazakâr değerlerin siyaseten temsilini arıza ve tehdit olarak görmek...” “Yeni tip aydın zümresinin halktan kopuk ve sorunlara uzak kalışı…” Cumhuriyet bürokrasisinin hedefine İslam telakkisini koyduğu görülmektedir. Nihayetinde zaman içinde Cumhuriyetle kavgalı, bir o kadar asimetrik reddiyeci; İslam-mezhep-tarikat öğretisini referanslayan siyasi kimlikler doğacaktır...

Türk Milliyetçiliği hareketi bu sıkıntıları ( CHP-BÜROKRASİ-BATICI merkezde) görerek Cumhuriyetle barışık; ancak halkın İslami-muhafazakâr ve milli kimliğine saygı duyan, onu yaşatmak ve korumak gayesiyle doktriner safhada siyasetini tesis etme çabasındadır… Çünkü zihni bir farklılaşma ve kopuşun emarelerini gören Türk Milliyetçiliği, Cumhuriyet ve Halk örgüsünün sağlam kaynaşması gerektiğini beka ve bütünlük noktasında görebilmiştir...

B-) Ortodoks Doğu-İslam Dünyasından hareketle sahra ve arabizm kültürünün İslam formunda Türklere sirayet etmesi ve son 1000 yıllık imparatorluk sürecimizi salt bu odakla anlama ve algılatma uğraşısı…

Esasen öncü Cumhuriyet kadrosunun bir kısım (başta Halaskar Atatürk) doğru tespitleri bulunmaktadır; fakat 2. Dönem dediğimiz Cumhuriyet bürokrasisinin bu tespitler nazarında ortaya konulan sorunsalları ilerde bizatihi İslam’ı hedef koyarak alması işin sıkıntılı sahasıdır; problematik yanlış kurulmuştur... Türkiye’de (A) umdesinde kısaca anlatmaya çalıştığımız sürecin tersyüz edilerek siyasi kimliklerini İslam etiketli; palazlandıran ve pazarlayan yapılar bu istismara açık sahayı potansiyel ve yönlendirici süreç olarak göreceklerdir... “Dinsiz Kemalizm”, “Dinsiz Cumhuriyet” sloganlaşır… Cumhuriyetin aşırı pozitivist ve seküler kaygılarına karşı, dogmatik ve takiyeci İslam politizasyonuna girilir… Cumhuriyetin Ulus gerçeği yatsılanır ve Sünni öğretiye bağımlı karmaşık ümmet nizamı öncelenir… Yakın zamanda Türk merkezli Millet-Milliyetçilik bu cenah tarafından külliyen redlenen kavramlar olmuştur… Türk tarihinin içinden süzülerek gelen kültürel formlar, ritüel ve anlayışlar tek perdede mezhep ve Arap özneli kavrayışlarla ötelenmektedir. Cumhuriyet siyasi tarihinde sağa yaslanan bu politik söylem ile toplumsal dil uyuşması derinselliğe tabi olmadan sağlanabilmiştir. Tekkeci ve tarikat ehliyle yordanan, gerici lanse edilen İslamcı siyasi görüş, zaman diliminden daha pragmatist; modernite ve piyasa ile iç içe, çevreden merkeze yönelen yapıya bürünür... Demokrat Parti, Milli Selamet Partisi, Refah Partisi düşüncenin taşıyıcı politik unsuru olmuş ve nihayetinde AkParti ile çok farklı, heterojen ama çekirdeğinde (Cumhuriyeti) reddiyeci yapısıyla ortaya çıkmıştır. Sahiplenmeler ve kategorik bakış; mesela Filistin davası ve İsrail düşmanlığı ile telmihleşir... Türk İslam’ından ziyade Arabizm ve o coğrafyadan gelen öğretilerle tanzim edilecek sosyal hayatın özenilen bir hedef olduğu aşikârdır…

Yukarıda anlatmaya çalıştığımız görüşün geleneksel bir Milliyetçilik husumeti gözden kaçmaz; özelinde Türk Milliyetçiliği ise bu daha şeddeli ifade olunur… Millet=Ümmet algısı ile muhafazakar-milliyetçi tabanı kendi politik misyonlarına kanalize etmelerinin sosyal imkanı Türkiye’de mevcuttur.. Ve bunun başarıyla sağlandığı söylenebilir…

Türk Milliyetçilerine saldırı noktasında dönem dönem bir ileri bir geri mevzide görebileceğimiz yapıların karşısında Türk Ülkücülüğü kendini ifade edici, topluma dönük sağlam bir dil kullanmak mecburiyetindedir. Batı merkezli sömürgeci kapitalizme ve Arabizmle harmanlanan mezhepçi-oportünist ideolojilere karşı özgün, fikri duruşunu yeniden doktrine etmeli ve ideolojik kimliğinde ifade edebilmelidir. Komünizmle mücadelenin elzem görüldüğü zamanın Türkiye’si ile şimdiki manzarada görünen vahamete karşı Türk Milliyetçilerinin 9 Işıkla başardığı doktriner süreç revize edilmelidir. Hiç kimse Türk Ülkücülüğünün kapitalizme düşman olduğunu iddia edemez; bu anlatımla yön belirlenmelidir…

Hatırlamamız ve millete yeniden hatırlatmamız gerekenler;
1- Türk Ülkücülüğü Komünizm ve Kapitalizme eşit derecede düşmandır.
2- Türk Ülkücülüğü Milletini mezhep ve tarikat penceresinden görmez.
3- Vatan, Tarih, Kültür ve İstikbal birliği mukadderatımızdır.
4- Küresel sermaye ve saldırılara karşı Millet sektörünün yeniden izahı!..
5- Sosyal tesanüt ve milli eğitim sorunlarının tespit edilmesi…
6- İşçi ve emek sömürüsüne karşı her türlü tedbirler.
7- Refahın, mülkün ve onurlu yaşamın var edilmesi…
8- Kadın ve çocuk haklarının ifadeleşmesi…
9- Adalet ve hukuk ilkelerinin sağlam tesisi…

Türk köylüsü, bütün sosyal dilimler, bu ülkenin yoksulu, gurebası elini uzattığı ve yüzünü çevirdiğinde yegane çarenin Türk Ülkücülüğünde bulunduğunu anladığında Türkiye’de her şey yeni baştan değerlemeye tabi olacaktır!..

#Ülkücü #Reddiyenin #Oluşumu

Yazarın Önceki Makalesi Yazarın Sonraki Makalesi

Takımlar	O	P
1. Galatasaray	34	93
2. Fenerbahçe	34	89
3. Trabzonspor	34	58
4. Başakşehir	34	52
5. Beşiktaş	34	51
6. Kasımpasa	34	49
7. Rizespor	34	49
8. Alanyaspor	34	48
9. Sivasspor	34	48
10. Antalyaspor	34	45
11. A.Demirspor	34	41
12. Kayserispor	34	40
13. Samsunspor	34	39
14. Ankaragücü	34	38
15. Karagümrük	34	36
16. Konyaspor	34	36
17. Gaziantep FK	34	34
18. Hatayspor	34	33
19. Pendikspor	34	30
20. İstanbulspor	34	16

Takımlar	O	P
1. Eyüpspor	32	72
2. Göztepe	32	66
3. Sakaryaspor	32	57
4. Kocaelispor	32	55
5. Ahlatçı Çorum FK	32	55
6. Bodrumspor	32	53
7. Boluspor	32	50
8. Bandırmaspor	32	47
9. Gençlerbirliği	32	47
10. Erzurumspor	32	44
11. Keçiörengücü	32	39
12. Manisa FK	32	37
13. Ümraniye	32	37
14. Şanlıurfaspor	32	34
15. Tuzlaspor	32	34
16. Adanaspor	32	33
17. Altay	32	15
18. Giresunspor	32	7

Takımlar	O	P
1. Arsenal	35	80
2. M.City	34	79
3. Liverpool	35	75
4. Aston Villa	35	67
5. Tottenham	34	60
6. M. United	34	54
7. Newcastle	34	53
8. Chelsea	34	51
9. West Ham United	35	49
10. Bournemouth	35	48
11. Wolves	35	46
12. Brighton	34	44
13. Fulham	35	43
14. Crystal Palace	35	40
15. Everton	35	36
16. Brentford	35	35
17. Nottingham Forest	35	26
18. Luton Town	35	25
19. Burnley	35	24
20. Sheffield United	35	16

Takımlar	O	P
1. Real Madrid	33	84
2. Barcelona	33	73
3. Girona	33	71
4. Atletico Madrid	33	64
5. Athletic Bilbao	33	58
6. Real Sociedad	33	51
7. Real Betis	33	49
8. Valencia	33	47
9. Villarreal	33	45
10. Getafe	33	43
11. Osasuna	33	39
12. Deportivo Alaves	33	38
13. Sevilla	33	38
14. Las Palmas	33	37
15. Rayo Vallecano	33	34
16. Mallorca	33	32
17. Celta Vigo	33	31
18. Cadiz	33	26
19. Granada	33	21
20. Almeria	33	14