ÇİZMELERİMİ ÇIKARAYIM MI?

Siyahtan da kara bir haberle sarsıldık.

Rızkını temin için yerin metrelerce altında;

Alın terlerine, kömür tozlarının karıştığı…

Belli ki her şeyin; bir maaşa bağlandığı…

İçimizden, canımızdan,

Yüzlerce emekçimizi “şehit” verdik.

Elbette ki, ilk değildi…

Ancak umarım son olur! 

Yarınlardaki umudun “kazmanın ucuna” takıldığı…

Tertemiz geleceklerin karardığı bir “facia” idi bu!

Tamam, neden, niçin ve nasıl? Sorularını soralım…

Hadisenin müsebbiplerini araştıralım…

Ancak biraz sabır!

Şu olayı adamakıllı bir görelim, öğrenelim.

Neticesini de “yargıya” bırakalım.

Evet, beşeri hükmü yargı versin.

Ve öyle versin ki…

Maşeri vicdanları rahatlatsın.

Daha Şehitlerimizin yası bitmeden,

Yaralılarımızın acısı dinmeden…

İnsanlarımızın hüznü dağılmadan…

Ortalığı kim ve neden karıştırmaya çalışıyor ki?

Birilerinin siyasi rant hesaplarına alet olmadan…

İtidalli ve sabırlı olmamız gerekmez mi?

İşte size iki kesit:

Biri her fırsatta milletin ve devletin malına zarar veren…

Yakan, yıkan, dağıtan “hainlerin davranışları”…

Diğeri de, ölümden bir nefes mesafede kurtulan,

“Gerçek emekçinin” milletin, devletin malı olan

sedye kirlenmesin diye;

“Çizmelerimi çıkarayım mı?” ifadesi!

Her ikisi de kendi içinde çok manidar.

Evet, tedbirini almadan kimse takdire sığınmasın.

Garip ve bir o kadar da ilginç!

Birilerinin ayağı taşa değse…

Telefonunun şarjı bitse…

Hava biraz bulutlu olsa…

Hatta ve dahi ay geceden doğmasa…

“Hükümet istifa” teraneleri ayyuka çıkarılıyor.

Bu zavallı güruhun…

Genlerinde nasıl bir bozgunculuk, bölücülük,

Hatta ihanet formülü var ki,

Siyonist zihniyetin uşaklığını yapmaktalar.

Yalnız önemle ve özellikle belirtmeliyim ki,

Şu satırları yazarken; Ya Allah!

Bismillah! Allahuekber! Nidalarıyla…

Bu elim ve acı tabloya sahip çıkan milliyetçi,

Mukaddesatçı bir gençliği;

Siyonist, komünist ve…

Kanlarının rengi bile belli olmayan; Hainlerden,

Sahte emekçilerden ayrı tutuyorum.

Allah, şehit olan bu gerçek emekçilerimize:

Rahmetiyle, muhabbetiyle muamele eylesin.

Bize düşen de “yaraları” sarmak…

Sağduyulu davranmak ve yarınlara sahip çıkmaktır.