08.05.2014, 14:07

Hapishane ve Murat Özenalp’ın Ölümü

Ürkek güvencinler gibi birbirlerinin gölgesine sığınanlar içimizden birilerinin annesi, bazılarının babası; bir kısmının yakını bir diğer kısmının da tanıdıklarıydı. Onlar merak ve endişe dolu bakışlarla gelen gideni, olanı biteni anlamaya çalışıyorlardı.

Hasret duygusunun yüreklerini kavurduğunu yutkunarak dışa vuruyorlar. Baygın gözler, dalgın zihinler, yorgun yüzler tesbih taneleri gibi birbirlerinin arkasına diziliyorlardı.

Yüreklerine yükledikleri duyguları tasnif etmekle meşgul olduklarından olacak bazen sıralarını bazen de yönlerini şaşırıyorlardı. Ürkek kuşlar gibi bir köşeye çekilmiş olanlar da adlarının okunmasını bekliyor. Adı okunan birden heyecanlanıyor ve gişenin önünde göz kontrolü için bir adım ileriye çıkıyordu.

Kimlik, kişilik, el/göz kontrolü derken demir kapılara gelip dayanıyorlardı. Onları izleyip/gözleyerek dahası hissederek aralarından geçmenin acısını ancak insan olanlar anlar.

Hapishaneler yalnız girenleri değil çıkanları da bedbaht eden yerlerdir. Kapıdan hıçkıra hıçkıra ağlayarak çıkarken yüzükoyun yere kapanacak gibi olan birisinin, irkilip, doğrulup, gözlerini silerek mahcup bir edayla gözden kaybolduğunu gördüğünüzde insanlığınızdan utanacak hale gelirsiniz.

Her nedense oraların havası kurşun gibi ağır, bürokrasisi paslı demir gibi sert, görevlileri robot gibi duygusuz olmaktadır. Bu dolambaçlı ve dar koridorlar, insanı önce doğaya, sonra kendisine daha sonra da diğer insanlara yabancılaştırmaktadır. Hangi çaresiz bakışların delik deşik ettiğini bilmeyeceğimiz inşa halindeki loş koridorlardan geçiyorsunuz. Üslupsuz ve çirkin yapılanmayı takip ederek daracık bir kabine giriyorsunuz.

Mamak ya da Sincan’da hayatını ideallerine adamış, başını vatan denilen bir gayeye tahsis etmişinsanlar vardır. Onlar karşınızdadır ama onlara dokunamazsınız. Yüz yüze bakarsınız ama konuşamazsınız. Önünüz ses geçirmez camlarla, yanlarınız paravanlarla kapalıdır. İletişimi dilinizle değil telefonlakurarsınız. Bir de açık görüş vardır ama herkes açık görüş yapamaz!

Onları bu daracık mekâna Voltair’in “kurşunun ağırlığına, demirin sertliğine, elmasın parlaklığına sahip olan ve altına benzeyen adalet yıldızları, bilim kuyuları, gerçeğin aynaları” olan (!) yargıçlar koymuştur.

Kurmay Albay Murat Özenalp Balyoz davasından 2011’de bu ‘altına benzeyen adalet yıldızları’ (!) tarafından Mamak askeri cezaevine tıkılmıştı.
H
arp okulundan birincilikle mezun olmuş, amiral olmasına ramak kalmış bir zamanda tutuklanmış olan Murat Albay, çocuklarına “size tek mirasım var; Ne şartta olursa olsun yalan söylemeyin” diye vasiyet etmişti.

Şartlar onun kendisini yalan söylemeye mecbur etmişti. O içinde bulunduğu durumu beş yaşındaki kızından saklamış “Gizli bir görev için buradayım. Eğitim alıyorum. Ne zaman biteceği belli değil” diyerek onun üzülmesini istememişti.

Murat Albay yargılandığı sırada “Savunmamı, peygamberimizin söylediği ve hepimizin kulaklarına küpe olması gereken ‘bir günlük adalet, 60 yıllık ibadetten faziletlidir’ sözüyle tamamlıyorum” demişti.

Murat Albay, eşi, oğlu ve kızı ile Mamak Askeri Cezaevinde açık görüş yaparken düşüyor ve beyin kanaması geçiriyor. Dört gün yoğun bakımda kaldıktan sonra da nihayet ölerek özgürleşiyor.

Maalesef Türkiye’deki çarpık adalet algısı, pençesine düşürdüğü ve içeri tıktığı kahramanların ancak tabutlarıyla dışarı çıkmasına izin veriyor.

Mamak Cezaevindeki adalet çığlıkları, Kocatepe’deki musalla taşına ölüm çığlıkları olarak taşındı. Murat Özenalp’ın çocuklarının çığlıklarının sorumlusu çarpık adalet sistemidir. Murat Özenalp’ın ölümü adalet duygusunu kaybetmiş yandaşlar hariç bütün Türk milletinin vicdanı sızlatmıştır. Delili, yargılama biçimi ve kumpas iddialarıyla özel yetkili mahkemelerin verdiği bu kararlar toplumsal vicdan kanatmıştır.

Mamak’ta adalet adına yeniden yargılanmak için bekleyenler var. Ancak Kuddusi Okkır ya da Murat Özenalp için artık adaletin bir anlamı kalmamıştır. Onların yakınları, sevenleri için de…

#Hapishane #Murat #Özenalp #ın #Ölümü

Yazarın Önceki Makalesi Yazarın Sonraki Makalesi

HİÇ BİR ŞEY İÇİN GEÇ DEĞİLDİR...

02 Nisan 2012

Zamanla’ Yaşamayı Öğrendim!

09 Mayıs 2014

açık

Takımlar	O	P
1. Galatasaray	33	90
2. Fenerbahçe	33	86
3. Trabzonspor	33	55
4. Beşiktaş	33	51
5. Başakşehir	33	49
6. Rizespor	33	48
7. Kasımpasa	33	46
8. Antalyaspor	33	45
9. Alanyaspor	33	45
10. Sivasspor	33	45
11. A.Demirspor	33	41
12. Samsunspor	33	39
13. Ankaragücü	33	37
14. Kayserispor	33	37
15. Konyaspor	33	36
16. Gaziantep FK	33	34
17. Hatayspor	33	33
18. Karagümrük	33	33
19. Pendikspor	33	30
20. İstanbulspor	33	16

Takımlar	O	P
1. Eyüpspor	31	69
2. Göztepe	31	63
3. Ahlatçı Çorum FK	31	55
4. Sakaryaspor	31	54
5. Bodrumspor	31	52
6. Kocaelispor	31	52
7. Bandırmaspor	31	47
8. Boluspor	31	47
9. Gençlerbirliği	31	47
10. Erzurumspor	31	42
11. Ümraniye	31	37
12. Manisa FK	31	36
13. Keçiörengücü	31	36
14. Şanlıurfaspor	31	34
15. Tuzlaspor	31	33
16. Adanaspor	31	32
17. Altay	31	15
18. Giresunspor	31	7

Takımlar	O	P
1. Arsenal	34	77
2. M.City	33	76
3. Liverpool	34	74
4. Aston Villa	34	66
5. Tottenham	32	60
6. M. United	33	53
7. Newcastle	33	50
8. West Ham United	34	48
9. Chelsea	32	47
10. Bournemouth	34	45
11. Brighton	33	44
12. Wolves	34	43
13. Fulham	34	42
14. Crystal Palace	34	39
15. Brentford	34	35
16. Everton	34	33
17. Nottingham Forest	34	26
18. Luton Town	34	25
19. Burnley	34	23
20. Sheffield United	34	16

Takımlar	O	P
1. Real Madrid	32	81
2. Barcelona	32	70
3. Girona	32	68
4. Atletico Madrid	32	61
5. Athletic Bilbao	32	58
6. Real Sociedad	32	51
7. Real Betis	32	48
8. Valencia	32	47
9. Villarreal	32	42
10. Getafe	32	40
11. Osasuna	32	39
12. Sevilla	32	37
13. Las Palmas	32	38
14. Deportivo Alaves	32	35
15. Rayo Vallecano	32	34
16. Mallorca	32	31
17. Celta Vigo	32	31
18. Cadiz	32	25
19. Granada	32	18
20. Almeria	32	14