4+4+4 ÜZERİNDEN KAYIKÇI KAVGASI

Milletimizi aptal, kendilerini akıllı yerine koyuyorlar. Zira Reform bunun neresinde diye baktığımızda, sayılara ilişkin tartışmaların dışında, muhteviyata dair her hangi bir konuşma veya önerinin tüm açıklığıyla toplumun önüne getirilmediğine şahit oluyoruz.

Şüphesiz ki bunun nedenlerinden birisi; reform denilen teklifte dediğimiz gibi bir içerik olmayıp sadece geçmişte 28 Şubat dönemine ait kimi yanlışları düzeltme iddiası var.

Dolayısıyla yapılmak istenen, kendi ifadeleriyle bir düzeltme olduğundan dolayı da, sundukları sistem de, evlatlarımız geleceğiyle ilgili asla bir reform değildir.

Bir diğer neden de, Milli Eğitim komisyonunun önüne gelen, birden bire ve de adeta gökten düşen bir meteor gibi toplumun gündemine düşen bu mevzu ile ilgili bir suni tartışma ortamı yaratmak gayesidir. Milletimizin dikkatini başka alanlara çekmek gayretidir.

Açıkçası diyebiliriz ki bu sistemle ilgili olarak meselenin muhtevasını enine-boyuna tartışmak hem AKP'nin, hem de CHP'nin işine gelmemektedir.

Zira eğitim alanında otoriter, ilim sahibi kişi veya herhangi bir kurum tarafından bu konuda teknikve pedagojik bir görüş almadan, kısacası hiçbir alt yapısı hazırlanmadan, sadece;"benim dediğim dedik, çaldığım düdük"kabilinden bir dayatma söz konusudur.

AKP'nin de, CHP'nin de isteği gerilim, çatışma, karşı karşıya gelme ve kendi oy tabanını kaybetmeme telaşıdır. Yani kayıkçı kavgasıdır.

Zaten AKP için Eğitim reformu iddiası sadece bir vesile. Bugüne kadar gerek komisyonda gerekse kamuoyunda yapılan konuşma ve tartışmalarda öne çıkan gerilim ve tartışmalar haklılığımızı ortaya koyan manzaralardır.

AKP'nin nasıl olsa ağzı bala değdi ya, 12 Eylül referandumu ile benzer bir gerilim üzerinden puan kazanmaya çalıştı, seçimleri bu rüzgârla götürdü ya… Şimdi eğitim reformu iddiasıyla, aynı hinliği ve cinliği sürdürmek istiyor.

Aynı durum CHP için de söz konusu. Onlar da seçmenlerin saf tutacağı kışkırtıcı bir dil üzerinden tartışmalara dâhil oluyorlar.

Komisyonda yaşananları biliyoruz. Her gün CHP'li vekiller komisyona geldiler, adını engelleme koydukları bir strateji ile tansiyonu yükselttiler.

Konuşmaları çoğunlukla içerikle ilgili olmadı, zaten olamazdı da, olmayan bir içerik hakkında konuşacağınız üç beş cümleyi geçemez. O yüzden de CHP'liler karşılıklı gerilim politikalarının bildik sözlerine başvurdular.

AKP de aynıyla mukabele etti. Sonuç ise ortada. Bu sonuç her iki partinin, işine gelen bir tutumdur.

Ancak sonuçtaolanlar ülkemize oluyor, çocuklarımıza oluyor. Çünkü ortada olup bitenden kimsenin haberi yok.

Hülasa biz MHP olarak her zaman halkın iradesine engel koyan, halkın vasisi gibi davranan her tür iktidar biçimine itiraz eden, dayatmalar karşısında dik duran bir Partiyiz.

Herkes biliyor ki, Milletin milli iradesi demokrasi yoluyla siyasete yansımalı, dedik ve de her ortam ve zaman da müdahaleleri eleştirdik. 28 Şubat karşısında doğrudan tavır aldık.

28 Şubatçıların getirdiği uygulamalara karşı çıktık. Halkın imam hatiplere yönelik ilgisine set çekmeye yönelik uygulamaları reddettik.

Biz asla 28 Şubat'ın yanında olmadık. Ama 28 Şubat'ta AKP denilen bir Partinin doğumu gerçekleştirildi.

İşte 28 Şubat ürünü olan AKP'nin de bu konuda, aklının da ne kadar karışık olduğu gün gibiortada. Teklif ilk ortaya çıktığında ikinci dört yıla ilişkin açık öğretim konmuştu. Niçin koydular? Sonra niçin ardında duramadılar?

Bunu iktidar açıklamalı. Bir teklif getiriyorlar, fakat daha mürekkebi kurumadan değiştiriyorlar. Ne düşündüler? Neden vaz geçtiler? İzah var mı? O da yok.

Öyleyse geriyetek bir izah kalıyor. Başbakan Erdoğan'ın keyfi böyle istedi. Müritleri de gereğini yapmaktadırlar.

Evet. Bağırın, çağırın bakalım. AKP bağırsın, ÇHP çağırsın. Millet de alışverişte görsün. Ama gün gelecek, takke düşecek ve keliniz görünecektir.