Günü ucuz laflarla kurtarmaya çalışıyorlar.
Petrol, altın, elmas, uranyum gibi kaynaklar olmayınca;
Suriye’ye müdahale, onlar için “verimli” değil.
Tabiatıyla “mama” yoksa medeni dünya(!) da yok.
Zaten ölenler de onlardan değil!
Libya olayında, özellikle Fransa’nın reflekslerine bakınca…
Bağlı oldukları “kulübün” rengi ortaya çıkıyor.
Ve bu renklerde bize asla uymuyor.
Bu son talihsiz olayda itidalli davranmalı ve…
Çok ince bir “diplomasi” yapmalıyız.
Uluslar arası hukuku sonuna kadar kullanmalı…
Önce “NATO, sonra BM, daha sonra da dünya kamuoyu ayağa kaldırılmalı.
Dahası bu denklemin çözümünde “İslam” dünyası asla unutulmamalıdır.
Elbette ki, dış siyaseti “ilgililer” kadar bilemeyiz.
Yalnız tarihten beri gördüğümüz, bildiğimiz ve tecrübe ettiğimiz kadarıyla…
Bu batılı ve güya medeni(!) dünya ile bu Arap baharı yaşamaz.
Türkiye yüzyılı aşkın bir zamandır “batıcı” bir politika izledi.
Fakat bir türlü batılı olamadı.
Son yıllarda da yüzünü “Doğuya” çevirdi!
Sözde “laikçi azınlık” yüzünden, Doğulu da olamadı.
Belli Saiklerden mütevellit her iki yön arasında “köprü” de olamadı.
İşte bu “olamamalar” yüzünden bugün sıkıntıya düştük.
Her fırsatta Türkiye’ye düşmanca tavırlar içinde olan…
Kendi halkını zalimce katleden…
“Babasının da adam olmadığı bir oğulla dost olmak mümkün değil.”
Değil de! İlla da savaşalım mı? Ve dahi kiminle, ne için savaşacağız?
Çoğunluğu Sünni olan Müslümanlarla mı?
İçlerinde Hıristiyan, Dürzî, Yahudi de bulunan bir Suriye ile mi?
Yoksa 1963 yılından beri ülkeyi zulümle yöneten “Baas” Partisinin başıyla mı?
Ve dahi Orta Doğuyu Yahudi beldesi yapmak isteyen “Siyonist” zihniyetle mi?
Çok bilinenli bir denklem! Çözümü de aslında çok kolay! Da…
İnce matematik ilmiyle, siyasi tecrübenin birleşmesi gerekir.
İnşallah bu sıkıntının da üstesinden geliriz.
Ancak gereken cevap da, “gaza” gelmeden mutlaka verilmeli!