Kimileri de, AK Partiyi yaz “amma(!)” bizim istediğimiz gibi yaz diyor.
Kimin haklı, kimin haksız olduğu “yorum”u okuyucularıma kaldı. Da…
Oligarşistlere, lortlara ve fosillere rağmen; bu âlemde…
Biz neler yazmışız, bazılarını aktarayım istedim.
“ Yüreği Hak için atmayanın ayağı Hakikat çizgisinde yürümez” dedik,
Başımıza gelmeyen kalmadı…
“ Ortalık ne kadar karıştırılırsa karıştırılsın çaresi vardır.
Ve çaresi de sizsiniz! “ Dedik, bölücü olduk…
“Allah her şeyi bilendir, O ne iyi bir vekildir” diye hatırlattık,
Zamanı mı bu? Diye eleştirildik…
Karadeniz’den: “Neler bilirim neler… Her bildiğimi desem,
Her biri yürek deler “ manisini okuduk, tehdit olarak algılandı.
“Karabulutlar iki dağ arasına sıkışınca bil ki,
Gece seherde kopacak fırtınaya gebe” şiirime taktılar.
“Lider, sorunun bir parçası olan değil… Her ne olursa olsun o sorunu,
Hak çizgisinde çözen insandır” sözümü “tersyüz” ettiler.
“Ertele ertele nereye kadar…
Ve dahi ne oldu da kimse tabana güvenmiyor? “ Sorusuna,
“Ağabeylerin” işine karışma diye cevap verdiler…
Sorulan bir soruya karşılık: “Bu hamur daha çok su kaldırır,
Kahve belki kırk yıl hatır saydırır, Uhrevi muhabbeti ise aşk şerbeti artırır.
O’na secde eden başı, bir tek kendi yani Rabbim kaldırır” deyince,
Birilerince(!) “Asi” ilan edildik.
“ Kim, kardeşini kendi nefsine tercih ediyor?
Kim, doğal ve dürüst? Kim, mala ve mevkie düşkün değil?
Kim, isyan ve huzursuzluk çıkmasın istiyor? Kim, samimi ve ihlâslı?
Evet, Allah aşkına! O kim ise o’nu başkan seçin” cümlemizi ret ettiler.
Bunca gerilmeye ne gerek var…
“ Makama mevkie aklını ver de, peki o mahşeri vicdanın nerde?
Düşürmüşler bizi bambaşka derde, Ecdat kanlarının düştüğü yer de!”
Dörtlüğümüz için “Hadi be, sana mı kaldı bu edebiyat” dediler.
“Bir insan kendine güvenmiyorsa…
Karşısındakilerin hepsini güvensiz görür.
Hani bu davada nefsi davranmak yoktu? “ Sualini karşı kıyıya ilettiler.
Onu, bunu, şunu..Hatta ve dahi biri hariç hepsini çağırdılar da!
Buna karşılık “şimdi sıra kim de? “Dedik, sen de kimsin dediler.
“Bu işler böyle olmaz!
Durumu daha da çıkmaza sokmadan: Hür delegeye gidin deyince”,
Kıyametleri kopardılar.
“ Kolayı neden zorlaştırıyorlar ve dahi bu karmaşa niye?
Korkmayın tabana güvenin, taban bu işi çözer” cümlemize kıl oldular
“ Gemileri yakmayan savaşı kazanamaz!
Bu kutlu davaya can feda olsun… Vira Bismillah” yazınca;
Sen tek listeye karşısın, “muhalif adam” dediler…
Evet, daha neler daha neler!
Sevgili dostlar… AK Parti Pendik ilçe kongresi için;
Söylediklerim, yazdıklarımdan bazılarıydı bunlar.
Ve düşüncelerimi, yazılarımı kimseye de “esir etmem”.
Bir kalem dostunun:“Cam kırıkları gibidir kelimeler.
Ağzına dolar insanın. Sussan; acıtır… Konuşsan; kanatır”
Cümlesini çok beğenirim. De, kanatsa da “konuşmayı”…
Öteleseler de; yazmayı tercih ettim.
Kalmak, ya da kalmamak sadece ve sadece “Rabbin” elinde!
Son olarak: “Nigehban” adlı şiir kitabımdan.
“ Neyzen üfleyince neyin sesinde, başka âlemlere dalışım ondan.
Duyulursa ‘sala’ günün birinde, kalmayış sebebim sadece ondan”
Ha, bu sevda burada bitmez!